บท 1396

ผมเดินตามหลังไป ได้ยินเสียงทั้งสองคนกระซิบกระซาบอะไรบางอย่าง ดูเหมือนกลัวผมจะได้ยิน เสียงเบามาก ได้ยินแค่คำว่าเมื่อวันก่อน ปิดบัง ผู้หญิง อะไรทำนองนั้น

ภรรยาหันมามองผมเป็นระยะ แววตาเริ่มมีประกายอำมหิตวาบขึ้นทีละน้อย

รู้สึกขนหัวลุก ทั้งยังหงุดหงิดใจ อู่ซินอวี่คนนั้น คงไม่ได้ยุแหย่ให้เราแตกกัน ใช้แล...