บท 1480

ฉันราวกับถูกสาปให้ตรึงอยู่กับที่ ยืนตะลึงไม่กล้าหันไปมอง ไม่รู้จะตอบเธออย่างไร

"แรกๆ ฉันคิดว่าคุณไม่เหมือนซูเหวย ที่แท้ฉันเข้าใจผิด ผู้ชายก็เหมือนกันหมด" ฟางเหยาพูดเสียงสั่นเครือ "พวกคุณชอบแค่ร่างกายฉัน ตอนยังไม่ได้ก็คอยประคบประหงม พอได้แล้วก็เบื่อ โยนทิ้งเหมือนขยะ หนีฉันเหมือนหนีโรคระบาด"

ทุกคำพู...