บท 154

"โอ้ เธอตื่นเช้าจังวันนี้นะ! ปกติถ้าไม่ได้นอนถึงบ่ายโมงบ่ายสาม ใครจะไปปลุกก็ไม่มีทางตื่น" หยางเล่อถิงพูดอย่างตรงไปตรงมา ดูเหมือนเขาจะคุ้นชินกับเรื่องนี้มานาน ไม่มีท่าทีเขินอายแม้แต่น้อย

"ผมต้องพยายามอย่างหนักกว่าจะปลุกเธอได้" ความผ่อนคลายในน้ำเสียงของเขาทำให้ความกังวลในใจผมคลายลงไปมาก

"เหนื่อยจร...