บท 162

ความปรารถนาได้เผาผลาญร่างกายของผมมานาน เมื่อเผชิญกับสิ่งยั่วยวนขนาดนี้ ผมไม่มีภูมิต้านทานใดๆ ข้ามขั้นตอนการเล้าโลม รีบร้อนปลดซิป ปลดผนึก ปล่อยความเป็นชายที่ถูกกักขังออกมา

ความเป็นชายที่หิวโหยจนแทบคลุ้มคลั่ง เพิ่งเห็นแสงตะวันก็อยากหาอะไรกิน หาน้ำดื่ม ตรงหน้ามันมีเพียงทุ่งหญ้าเขียวขจี และผลไม้ต้องห้า...