บท 228

ฟ้ากำลังหลั่งสายฝน หยดน้ำร่วงลงสู่สระ กระเซ็นเป็นวงคลื่นระลอก ส่งเสียงซ่าๆ แผ่วๆ ความอวบอิ่มเต้นระบำตามจังหวะดนตรี

หยาดน้ำกระจายไปทั่ว ทำให้ดอกบัวขาวบริสุทธิ์มัวหมอง แต่ก็ชำระล้างความยิ่งใหญ่ที่กำลังพลิกพลิ้วในสระ

สายฝนนี้โปรยปรายไม่หยุด ราวกับไร้จุดสิ้นสุด

เอวยังปวดเมื่อยอยู่บ้าง ฉันเริ่มทนไม่ไห...