บท 237

บ้านหลังนี้กลับมาเป็นรังอันอบอุ่นของเรา เป็นเหมือนท่าเรือที่ปลอดภัยจากพายุ

มองภรรยาที่กำลังวุ่นวายยกอาหารขึ้นโต๊ะ ผมรู้สึกอบอุ่นใจจนอดไม่ได้ที่จะเข้าไปกอดเธอแน่นๆ จากด้านหลัง

"อ๊ะ! ทำอะไรน่ะ?" ภรรยาไม่ทันตั้งตัว สะดุ้งเพราะผม

"หอมจัง!" ผมก้มหน้าซุกไซ้ที่ซอกคอเธอพลางสูดดมอย่างเคลิบเคลิ้ม แล้วชม

"...