บท 283

นวนิยายจีน

เจียงปิงวิ่งเร็วกว่าผมมาก ไม่กี่ก้าวก็ตามผมทัน แล้วตะโกนผ่านหูฟังว่า "จูอวี่ เฉียนฮ่าว พวกนายอ้อมไปดักข้างหลังมัน"

จูอวี่กับเพื่อนรีบเปลี่ยนทิศทางวิ่งอ้อมไปทางด้านข้างทันที

เจียงปิงแซงผมไปอย่างรวดเร็ว ตอนนั้นรู้สึกอับอายชิบหาย อยากจะเอาหัวโขกอะไรสักอย่างให้ตาย โชคดีที่หมอหนังสืออย่างหย...