บท 31

เธอซุกใบหน้าลงบนอกของฉัน เบียดเล็กน้อยเพื่อหาตำแหน่งที่สบาย แล้วนอนซบอยู่ในอ้อมกอดฉันราวกับมึนเมา

ยามราตรีเงียบสงัด ภายในห้องแม้เข็มตกยังได้ยิน เราอยู่เช่นนั้น ฟังเสียงหัวใจของกันและกัน ราวกับเวลาหยุดนิ่ง

สายลมอ่อนพัดผ่านหน้าต่าง ม่านไหวเต้นระบำ แสงจันทร์ทอประกายลงบนขอบหน้าต่าง เพิ่มความโรแมนติกอีกค...