บท 340

ไม่รู้ว่าทำไม ตอนที่เรากำลังมีความสุขด้วยกัน ภาพของฟางเหยาก็แวบเข้ามาในความคิด

นึกถึงซูผู้อ้วนที่ทุกคืนขึ้นคร่อมร่างเธอ ใจก็รู้สึกเสียดายนิดๆ ทำให้ฉันระดมความเร่าร้อนทั้งหมดที่มี

เราโยกเยกอย่างรุนแรงเกือบครึ่งชั่วโมง เธอทนไม่ไหวอีกต่อไป กรีดร้องพร้อมกับแอ่นหลัง ขาที่พันรอบตัวฉันกระชับแน่นขึ้น

แรงดูด...