บท 378

กลับมีใจล่องลอยไปทั่วร่างของอู๋ซินอวี่ ท่าทางนั้นช่างเหมือนคางคกขี้เรื้อนที่น้ำลายไหลยืดมองหงส์ขาว อยากจะอ้าปากกลืนหงส์เข้าไปในคำเดียว

ฉันไม่รู้ว่าอู๋ซินอวี่รู้สึกยังไงในใจ แต่ฉันรู้สึกขยะแขยงจริงๆ

ถึงขั้นอยากจะพุ่งเข้าไป ทำตัวเป็นอัศวินปกป้องดอกไม้ ช่วยอู๋ซินอวี่ออกมาจากปากของคางคกตัวนั้น

ความคิ...