บท 404

ความคิดกระโดดไปไกลเกินไปแล้วนะ เกือบจะเท่าอู่ซินอวี่อยู่แล้ว โชคดีที่ผ่านการฝึกอบรมมาพอสมควรเลยพอจะตามทัน

ผมปลอบเธอว่า "ก็ผมทักคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ"

"คุณน่ะหรือ? ฮึๆ!" จูฉานฉานชี้มาที่ผมแล้วหัวเราะเบาๆ ราวกับเมาไปแล้ว

ผมถึงกับพูดไม่ออก คิดในใจว่า "ผมไม่ใช่ผู้ชายหรือไง"

จูฉานฉานมองผู้คนที่เดินไปมา...