บท 431

คอของฉันแห้งผาก ร้อนผ่าว รู้สึกเหมือนกำลังจะลุกไหม้ เส้นความมีสติกำลังกระตุกอย่างบ้าคลั่ง ใกล้จะแตกสลาย

ฉันตั้งใจจะพูดว่า "ได้" แต่ไม่รู้ทำไม คำที่หลุดออกจากปากกลับเป็น "ไม่เป็นไรจริงๆ คุณอาบก่อนเถอะ!"

"งั้นก็ได้" ถั่วมองฉันด้วยสายตาแปลกประหลาดยิ่งขึ้น ราวกับกำลังมองมนุษย์ต่างดาว แต่ใบหน้ายังคงยิ้...