บท 446

"อยากพักหน่อยไหม" ปฏิกิริยาของฉันทำให้จูชานชานดีใจ เธอถามด้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุข

"เอ๊ะ!" ฉันยังงุนงงไม่ทันตั้งตัว

"ฉันหมายถึง ให้ฉันปรนนิบัติคุณ พักสักหน่อยไง"

เห็นฉันยังไม่เข้าใจสถานการณ์ จูชานชานกลอกตาใส่ฉัน แล้วทำหน้างอนๆ เหมือนประชดประชัน ก่อนจะโน้มตัวเข้ามากระซิบข้างหูฉันด้วยลมหายใจอุ่นๆ

เส้นผ...