บท 467

ฉันหลับตาหลบหลีก ยังไม่ทันชินกับแสงจ้า ยังไม่ทันเห็นว่าใครเป็นคนพูด ความเจ็บปวดรุนแรงก็แล่นมาจากท้อง

ไม่ทันได้ตั้งตัว รู้สึกเหมือนอวัยวะภายในทั้งหมดเคลื่อนที่ หัวหมุน ตาพร่า หายใจไม่ออก แถมยังรู้สึกคลื่นไส้

ฉันกุมท้องค่อยๆ หดตัวลงพื้น แต่ยังไม่ทันได้ล้มลง ก็ถูกแขนสองข้างรั้งเอาไว้ ความเจ็บปวดยังไม...