บท 5

ขณะที่พูด ผมล้างไปถึงบริเวณที่ลื่นเนียนนั้น

เพียงแค่สัมผัสไม่กี่ครั้ง ลมหายใจของภรรยาก็เริ่มถี่กระชั้น

"อย่า... อย่าแตะตรงนั้น"

"งั้นบอกผมสิว่าเมื่อกี้คุณคิดอะไรอยู่"

"ก็... ก็แค่รู้สึกแปลกๆ ฉันบอกไม่ถูกว่าเป็นความรู้สึกยังไง..."

แค่รู้สึกแปลกเท่านั้นหรือ?

จริงๆ แล้วตอนนี้ผมไม่เห็นความรังเกียจบนใบหน้าเธอเลย นี่ทำให้ผมเริ่มรู้สึกตื่นเต้น

ดูเหมือนว่าเส้นแบ่งของภรรยาผมจะลดลงไปมากแล้ว!

หลังจากนั้นผมค่อยๆ อาบน้ำให้เธอจนเสร็จ แล้วอุ้มเธอกลับไปที่เตียง

แต่ก่อนหลังจากมีอะไรกับภรรยาเสร็จ เราแทบไม่ค่อยได้อ้อนกันเลย

แต่คืนนี้ ผมรู้สึกเหมือนไม่รู้จักพอ เพิ่งปลดปล่อยเสร็จ ก็เริ่มลิ้มรสผิวเนื้อนุ่มละเอียดของเธออีก

ภรรยาผมรับรู้ถึงอารมณ์ของผมอย่างชัดเจน ใบหน้าเธอเปี่ยมด้วยความสุข

จนกระทั่งมือผมเปียกชื้นอีกครั้ง เธอถึงได้พูดด้วยสายตาเลื่อนลอยว่า "พี่... พี่ชอบให้ฉันเป็นแบบเมื่อกี้นี้เหรอ"

ผมไม่ตอบ แต่ย้อนถามว่า "แล้วเธอล่ะ ชอบไหม"

ภรรยาคิดอย่างจริงจัง แล้วก็ก้มหน้าด้วยความอาย

อย่างเห็นได้ชัดว่า ปฏิกิริยาของร่างกายไม่มีทางโกหกได้

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกผมทำจนฉี่ราด!

คืนนั้น ผมกับภรรยาพัวพันกันจนถึงเช้ามืด

นอกจากช่วงที่เรากำลังตกหลุมรักกัน นี่เป็นครั้งแรกหลังแต่งงาน

ตอนตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ภรรยาผมใบหน้าเปล่งปลั่ง ดูน่าหลงใหลเป็นพิเศษ ทุกอากัปกิริยาของเธอดูเต็มไปด้วยเสน่ห์ยั่วยวน

เมื่อเห็นภรรยาเป็นแบบนี้ ความรู้สึกอยากเปิดเผยในใจผมก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แทบจะอดไม่ไหวที่จะพูดความจริงกับเธอ

แต่ถึงแม้เมื่อคืนภรรยาจะพอใจในตอนท้าย ผมก็ยังเห็นได้ว่าในส่วนลึกของจิตใจเธอยังมีความต่อต้านอยู่บ้าง

ถ้าตอนนี้บอกเธอตรงๆ เรื่องการแลกคู่อะไรพวกนี้ เธอต้องไม่ยอมแน่ๆ

ดูเหมือนว่าผมจำเป็นต้องใช้วิธีรุนแรงกว่านี้แล้ว...

ในช่วงหลายวันต่อมา ทุกครั้งที่กลับบ้าน ผมจะระบายพลังทั้งหมดให้กับภรรยา

สิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจคือ ระดับความอดทนของภรรยาเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ตอนนี้แม้ผมจะอุ้มเธอไปที่ระเบียง เธอก็ยอมรับพฤติกรรมของผม ไม่มีปฏิกิริยาแรงเหมือนครั้งแรกแล้ว

แต่ผมรู้ว่าเส้นสุดท้ายยังคงตึงอยู่ แค่นี้ก็ถือว่าถึงขีดจำกัดของภรรยาแล้ว

ขณะที่ผมกำลังคิดว่าจะทำลายกำแพงสุดท้ายของภรรยายังไง ผมก็มาที่บาร์แห่งหนึ่งตามปกติ

นี่เป็นสถานที่ที่ผมมักจะมาผ่อนคลายเวลาเครียด

ส่วนใหญ่แล้ว ผมมักจะนั่งดื่มคนเดียว

แต่วันนี้ มีผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งในฟลอร์เต้นรำที่ดึงดูดสายตาเป็นพิเศษ

ไม่ว่าจะเป็นลีลาการเต้นที่มั่นใจ หรือรูปร่างที่เย้ายวน ทุกอย่างผลักดันบรรยากาศให้ถึงจุดสุดยอด

และผมรู้สึกว่าเธอกำลังมองผมอยู่ สายตานั้นเหมือนนางจิ้งจอกร้าย แทบจะดึงดูดวิญญาณคนไปได้เลย

ตอนแรกผมคิดว่าเป็นความคิดไปเอง แต่พอผมเตรียมตัวจะกลับ กลับพบว่าเธอก็เดินเข้าลิฟต์มาด้วย โดยมีผู้ชายคนหนึ่งตามหลังมา

เธอยื่นมือมาทักทายผมอย่างเป็นกันเอง ยิ้มพลางพูดว่า "สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวนะคะ ฉันชื่อ อู๋ซินอวี่ นี่สามีฉันค่ะ"

อู๋ซินอวี่?

ผมไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเธอเลย และแน่นอนว่าไม่เคยเจอเธอมาก่อน

แล้วทำไมเธอกล้าทักทายผู้ชายแปลกหน้าต่อหน้าสามีของเธอล่ะ?

ถึงในใจจะสงสัย แต่ผมก็จับมือทักทายเธออย่างสุภาพ

มือเธอเย็นเล็กน้อย และนุ่มมาก

"สวัสดีครับ ผมชื่อหวัง..."