บท 520

ขณะที่เธอกำลังฟื้นตัวเพื่อจะไล่ตามมา ผมหนีออกจากออฟฟิศไปได้ทัน เธอล้มพับอยู่บนโซฟาคนเดียว หายใจหอบ แถมยังมีเสียงหัวเราะเบาๆ ดังออกมาเป็นระยะ

ผมออกจากตึกบริษัทของเสิ่นหมั่นหมั่นมา ยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน นั่งอยู่ในรถไม่รู้จะไปไหนดี รู้สึกเบื่อๆ

ตั้งใจว่าจะโทรถามอู่ซินอวี่ว่าว่างไหม ออกมานั่งคุยกันหน่อ...