บท 540

แต่พอลุกขึ้น ประตูห้องก็ถูกผลักเปิด ซูเว่ยปรากฏตัวที่ประตู พอเห็นผมก็ต่อว่า "คุณมัวชักช้าอะไรอยู่ โทรศัพท์ก็ไม่รับ"

เมื่อเห็นซูเว่ยที่บุกเข้ามาอย่างกะทันหัน ผมก็ชะงักอยู่กับที่ สมองว่างเปล่า ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี

สายตาของซูเว่ยหยุดอยู่ที่ใบหน้าผมเพียงวินาทีเดียว แล้วเหลือบไปเห็นภรรยาผมที่เอนพิงอยู่...