บท 589

ฟางเหยาเปล่งเสียงคล้ายกำลังตอบรับ แต่ก็คล้ายกำลังนำร้อง ไม่รู้ว่าเสียงนั้นลอดออกไปนอกหน้าต่างหรือไม่ มีใครได้ยินหรือเปล่า

แต่ตอนนี้ ไม่อาจสนใจเรื่องพวกนั้นได้อีกแล้ว ยิ่งเธอร้องเสียงแหลมรุนแรงเท่าไร ร่างกายผมก็ยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น ยิ่งโถมเข้าใส่อย่างดุดัน กลายเป็นวงจรที่ไม่มีที่สิ้นสุด

นึกถึง...