บท 597

"เอ่อ เธอมีธุระที่บ้านนิดหน่อย เลยกลับบ้านไปแล้ว" ฉันตอบแก้ตัวไป

หยางเจวี๋ยนเหมือนมีหูแมวที่ไวต่อความผิดปกติ หันมามองฉันด้วยสายตาสงสัยทันที

"มองอะไร?" ฉันพูดอย่างหงุดหงิด จงใจข่มเธอ ส่งสายตาขู่ว่าถ้ากล้าโวยวายจะไม่จบง่ายๆ

ไม่รู้ว่าเธอกลัวสายตาฉันจริงๆ หรือเพราะคนกินข้าวแล้วใจอ่อน หยางเจวี๋ยนเบ้ปากน้...