บท 616

ยืนอยู่ที่หัวเตียง ฉันมองเห็นรอยแผลเป็นจากเข็มฉีดยาที่เต็มไปทั่วหลังมือเธออย่างชัดเจน

อยากจะบอกให้เธอเข้มแข็ง สบายใจ ทุกอย่างจะดีขึ้น แต่ใจที่เจ็บปวดทำให้พูดอะไรไม่ออกสักคำ

เหม่ยเจี๋ยจ้องมองฉันไม่วางตา บนใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มบางๆ

จนกระทั่งของเหลวในถุงน้ำเกลือไหลเข้าสู่เส้นเลือดของเธอ ไม่นานเธอก็รู้สึ...