บท 629

"คุณเหนื่อยแล้ว พักเถอะ" ฉันปลอบเธอ

"ตอนนี้คุณต้องทำหน้าที่สุดท้ายให้ฉัน" เหมิงเจี๋ยพูดอย่างอ่อนหวาน เมื่อเห็นสีหน้างุนงงของฉัน ใบหน้าเล็กๆ ของเธอเบ่งบานราวกับดอกไม้งดงาม เหมือนดอกกุหลาบหลากสีในสวนเล็กๆ

เธอกระซิบเบาๆ: "ขอให้ฉันได้เป็นผู้หญิงอย่างแท้จริงสักครั้ง"

"ไม่ได้" หัวใจฉันเต้นรัว ปฏิเสธอย่...