บท 745

แม้จะได้ยินเสียงอาเจียนไม่หยุด เธอก็แค่เม้มปากแน่น พลางถ่มน้ำลายไม่หยุด

มาถึงขนาดนี้แล้ว ผมก็ทำอะไรไม่ได้มาก ได้แต่ลูบหลังเธอเบาๆ หวังว่าจะช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้น

ไกด์เป็นชายหนุ่มอายุราวยี่สิบกว่า ตั้งแต่ออกรถเขาก็นั่งที่เบาะข้างคนขับคุยโม้กับคนขับ ไม่พูดอะไรกับพวกเราเลย

พักไม่ถึงสิบนาที เขาก็ออกมาเร...