บท 779

ลี่เหม่ยถิงทนไม่ไหวแล้ว หัวเราะฝืนน้ำตา ด่าว่า "แกสิเป็นหนู"

"กินอะไรหน่อยเถอะ" เธอหัวเราะได้ก็ดีแล้ว ผมมองตาลี่เหม่ยถิงอย่างจริงใจ

ลี่เหม่ยถิงเมื่อเจอสายตาผม ค่อยๆ อ่อนลงและไม่ดื้อดึงอีกต่อไป

เธอหยิบตะเกียบขึ้นมา คีบอาหารเข้าปาก แต่แล้วก็วางลงกะทันหัน มองผมถามว่า "บอกมา ฉันปฏิบัติกับหยางเล่อถิงย...