บท 466

ความปรารถนาพลุ่งพล่านจนไม่อาจควบคุม วังเห่าลุกขึ้นนั่งตัวตรงแล้วประคองเอวของเหลียงเจี๋ย

"ผมจะเริ่มแล้วนะ" วังเห่ากระซิบพร้อมกับนำอวัยวะของเขาแนบที่ประตูสวรรค์ของเหลียงเจี๋ย เพียงแค่ออกแรงนิดเดียวเขาก็จะสามารถล่วงล้ำเข้าไปได้

"อืม! เร็วสิคะ" เหลียงเจี๋ยเห็นวังเห่ายังคงลังเลอยู่เบื้องหลังเธอ ความรู้...