บท 864

"อืม! เบาๆ หน่อย" เหอเจียเจียหลับตาลง ปล่อยให้นิ้วมือเร้าเร่งอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกพลุ่งพล่านผุดขึ้นในทันที

แต่หากตอนนี้ลดความเร็วลง ทุกอย่างก็จะเสียเปล่า อีกฝ่ายจึงไม่เพียงใช้นิ้วรุกล้ำความอ่อนนุ่มของเหอเจียเจีย แต่ยังซุกใบหน้าลงบนอกของเธออีกด้วย

หวังชิวหลิงช่วยน้องชายค่อยๆ กระตุกเสื้อของเหอเจีย...