บท 207

ชะตาชีวิตสำหรับผม มันช่างโหดร้ายเหลือเกิน

ราวกับว่าตั้งแต่ผมจำนองบ้านหลังนั้น ทุกอย่างก็ถูกลิขิตไว้แล้ว

ชีวิตผันผวนดั่งละครโรงใหญ่ ผมโชคดีที่ไม่ได้สานต่อความรักอันผิดแปลกกับหลินเสี่ยวหมิน และโชคดีที่เลือกอาชีพที่อาจดูไม่สง่างามนัก แต่เป็นวิถีทำมาหากินที่มั่นคง จากแค่คนขายเนื้อหมูเล็กๆ กลายมาเป็นผู...