บท 96

ฉันนั่งอยู่คนเดียวในห้อง จมอยู่กับความคิดมากมาย

ฉันนึกขึ้นได้ทันใดว่า ตอนที่ฉันไปรอหลินเสี่ยวหมินที่หอพักหลังเลิกงาน ฉันเคยมีประสบการณ์ลื่นล้มมาแล้วครั้งหนึ่ง

เหตุการณ์นั้นช่างบังเอิญ เริ่มจากฉันลื่นล้มบนพื้นน้ำแข็งโดยไม่ได้ตั้งใจ แล้วเฉิงหลิงก็มาแก้แค้นทันที ล้มทับลงบนตัวฉัน

คิดแล้วก็รู้สึกสุขใจ...