บท 1102

"จินสุ่ย!" เสียงขลาดๆ ดังขึ้น

ฉันลุกพรวดขึ้นนั่ง "ซูเหมย?" ซูเหมยเดินเข้ามา กวาดตามองห้อง

ห้องนี้เรียบง่ายมากจริงๆ ฉันรู้สึกกระดากอายอยู่บ้าง

ซูเหมยนั่งลงที่ขอบเตียง

"จินสุ่ย หน้าผากนายเป็นอะไรไป?" ฉันเห็นประกายบางอย่างในดวงตาเธอ

"อ๋อ เมื่อวันก่อนล้มไปโดยไม่ทันระวัง หัวไปกระแทกโต๊ะกลาง ถลอกนิดห...