บท 1823

ครู่หนึ่งผ่านไป เสียงอันเร้าใจของพี่เสวียก็ดังขึ้นอีกครั้งในห้อง

ฉันควบม้าห้อทะยาน ระบายพลังอันล้นเหลือของตัวเอง! ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ ฉันยังไม่ทันลืมตา ก็ได้กลิ่นหอมลอยมาเสียแล้ว

พอลืมตาดู ฟ้าก็สว่างเต็มที่แล้ว

เมื่อคืนนี้ช่างวุ่นวายเหลือเกิน

พอมองข้างกาย พี่เสวียไม่อยู่แล้ว

ฉันสวมเสื้อผ...