บท 1847

"ไม่เป็นไรหรอก จัดการพวกมันง่ายนิดเดียว!" ผมพูดอย่างไม่ใส่ใจ

"โอ้ ที่แท้ก็เป็นคนมีวรยุทธ์ น่าสงสัยที่หยิ่งผยองขนาดนี้!" เถาเป่าเช้ียงเช็ดเลือดที่มุมปาก พูดอย่างแค้นเคือง "มีวรยุทธ์แล้วยังไง นี่มันยุคสมัยอะไรแล้ว ต่อให้เก่งแค่ไหนก็เก่งกว่ากระสุนปืนไม่ได้หรอก" ผมยิ้มน้อยๆ พวกนี้สู้ไม่ได้ก็จะพึ่งปืนงั...