บท 1848

"อาจารย์วั่ง ไม่คิดเลยว่าคุณจะมาเที่ยวที่ร้านผม ทำไมไม่บอกกล่าวสักคำล่ะครับ! ไอ้แผลเป็นเฉียงนี่มันกล้าดียังไงมาล่วงเกินคุณ คุณจะจัดการมันยังไงก็ได้ นี่เป็นความผิดผมเองที่ดูแลลูกน้องไม่ดี ต้องขออภัยด้วยครับ!" หลิวต้าจ้วงเดินมาหาผม ค้อมตัวพลางหัวเราะแหะๆ

การพลิกผันของสถานการณ์ทำให้ทุกคนตะลึงงัน! ความ...