บท 1880

ขณะที่พูดประโยค​นั้น ผมนึกถึงเจิ้งเสี่ยวฮวาที่หมู่บ้าน

คราวนั้น เธอจมน้ำ วิญญาณหลุดออกจากร่าง สีหน้าเธอดูเหม่อลอยไร้สติ ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าไม่ใช่เพราะผมช่วยเธอไว้ วิญญาณของเธอคงสูญสลายไปแล้ว

"คงเป็นอย่างนั้นแหละมั้ง ไม่งั้นโลกนี้คงมีผีเยอะเกินไป แล้วคนเราจะอยู่กันยังไงล่ะ!" พี่ชิ่นยิ้มน้อ...