บท 1926

ฉันกวาดตามองพวกมัน

ท่ามกลางเสียงกรีดร้อง พวกมันทั้งสามล้มลงกับพื้นเกือบจะพร้อมกัน! สีหน้าของหลี่เจี๋ยซีดเผือด

"อย่านะ จินสุ่ย ไว้ชีวิตฉันด้วย ฉันไม่อยากกลายเป็นคนปัญญาอ่อน!" เขาพูดพลางถอยหลังไปเรื่อยๆ

"เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยเจ้าไปงั้นรึ?" ฉันยิ้มเยาะ "นี่มันกรรมที่เจ้าก่อเอง!"

"อย่านะ!" หลี่เจี...