บท 257

"ไอ้เวร! หัวเราะแม่มึงเหรอ!"

นักโทษหัวโล้นคนหนึ่งทนไม่ไหวแล้ว เขากำด้ามแปรงสีฟันในมือแน่น แล้วพุ่งเข้าแทงคอของจางหยวนอย่างรวดเร็ว

ขณะที่ด้ามแปรงสีฟันที่ถูกฝนจนแหลมคมเหลือระยะห่างจากผิวคอของจางหยวนเพียงนิ้วเดียว เสียงหัวเราะของจางหยวนก็หยุดกะทันหัน ไอ้หัวโล้นพบว่ามือของตัวเองกลับขยับไม่ได้เสียแล้...