บท 3

เหยาเพิ่งพยักหน้ารับ ร่างของเธอก็ถูกจางหยวนโอบอุ้มขึ้นมาแล้ว เธอจำต้องรีบเอาแขนโอบรอบคอของเขาด้วยท่าทีตื่นตระหนก

เมื่อมองใบหน้าอ่อนหวานของเฉินเหยาในอ้อมแขน หัวใจของจางหยวนเต้นรัวโดยไม่อาจควบคุม ความปรารถนาในตัวเขาพลันเอ่อล้นรุนแรงยิ่งขึ้น

ตอนที่เขาพาเฉินเหยาเข้าห้องและวางเธอลงบนเตียง เขาอดไม่ได้ที่จะเอาสิ่งนั้นในกางเกงของเขาถูไถกับต้นขาของเธอสองสามที

ใบหน้างดงามของเฉินเหยาพลันแดงระเรื่อราวกับแสงอาทิตย์อัสดง ความเขินอายของเธอไม่อาจซ่อนเร้น

สามสิบดั่งหมาป่า สี่สิบดั่งเสือ คำพูดนี้ช่างเป็นความจริงไม่มีผิดเพี้ยน

ก่อนหน้านี้ตอนอยู่นอกประตูยังมองไม่ชัด แต่ตอนนี้เขาเห็นชัดเจนถึงรอยเปียกและคราบจุดๆ บนผ้าปูที่นอน

"พี่สาว ช่างเร่าร้อนจริงๆ!"

จางหยวนคิดในใจ แต่มือหนึ่งของเขากลับจับเท้าเล็กที่บิดเคล็ดของเฉินเหยา "ให้ผมนวดให้นะครับ"

"อย่างนั้น... ไม่เหมาะกระมัง?"

เฉินเหยาก็สังเกตเห็นรอยคราบบนผ้าปูที่นอน เธออับอายจนใบหน้าแดงก่ำ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธตรงๆ

"มีอะไรกันล่ะครับ คุณเป็นพี่สาวผม แถมผมยังเป็นหมออีกด้วย การช่วยดูเท้าให้คุณก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอครับ"

จางหยวนยิ้มพลางค่อยๆ นวดเบาๆ

เท้าของเฉินเหยาขนาดราวๆ 35-36 เล็กน่ารัก ขาวอมชมพู ไม่เพียงแค่เท้า ผิวทั่วร่างของเฉินเหยาล้วนขาวอมชมพู ราวกับหยกใสไร้ตำหนิที่ทำให้คนหลงใหล

แม้ว่าร่างกายของเฉินเหยาจะทำให้จางหยวนหลงใหล แต่เขาก็รู้จักกาลเทศะ เพียงแค่ตั้งใจนวดเท้าให้เธอ ไม่นานเฉินเหยาก็ผ่อนคลายลง แต่สายตาที่เธอมองเขากลับยิ่งพร่าเลือน...

เฉินเหยาอึกอัก สีหน้าเขินอาย เธอชำเลืองมองเขาหลายครั้งก่อนจะพูดเสียงแผ่วว่า "จางหยวน เธอคิดว่าพี่เร่าร้อนเกินไปไหม!"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น จางหยวนก็ชะงักไปอย่างเห็นได้ชัด

"ฝันถึงน้องเขยมาจัดการเธอ แล้วจะไม่เร่าร้อนได้ยังไง!?"

จางหยวนคิดในใจ แต่ยังส่ายหน้าอย่างไม่แสดงอาการใดๆ แล้วถามว่า

"พี่ ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะครับ?"

เฉินเหยาชำเลืองมองรอยบนผ้าปูที่นอน ราวกับนึกถึงภาพตัวเองที่กำลังเร่าร้อนในห้องเมื่อครู่ ใบหน้าเล็กงดงามของเธอพลันเพิ่มความเขินอายขึ้นอีกหลายส่วน

"แค่อยากอธิบายให้เธอเข้าใจน่ะ กางเกงในตัวนั้นเมียเธอซื้อให้พี่ เธอบอกว่าถึงพี่จะหย่าแล้ว ก็ไม่ควรลืมที่จะใช้ชีวิตให้มีความสุข ถ้าเจอผู้ชายดีๆ ก็ควรคว้าไว้ ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ แต่เธออย่าเข้าใจผิดว่าพี่เป็นผู้หญิงแบบนั้นนะ"

จางหยวนชะงัก สายตาที่มองเฉินเหยาเพิ่มความซับซ้อนขึ้นหลายส่วน

คำอธิบายนี้ ไม่ว่าเขาจะฟังอย่างไรก็รู้สึกว่าเฉินเหยากำลังยั่วยวนเขา...

แต่จางหยวนเข้าใจดีว่าเรื่องนี้ต้องรู้จักกาลเทศะ แต่ถ้าเฉินเหยาสนใจเขา เขาก็ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ เพราะในที่สุดแล้วภรรยาของเขาเองก็บอกให้เขาดูแลพี่สาวเธอให้ดี!

คิดถึงตรงนี้ จางหยวนก็มองสำรวจร่างอันน่าหลงใหลของเฉินเหยาอย่างเป็นธรรมชาติ จากต้นขาขาวผ่องไล่ขึ้นไป...

ในวินาถัดมา ตาของจางหยวนก็เบิกกว้าง เกือบจะมีเลือดกำเดาไหล

ขณะนี้เป็นฤดูร้อน เฉินเหยาจึงสวมกระโปรงสั้น เธอแยกขาออก ทำให้เขามองเห็นทัศนียภาพอันงดงามข้างใน

ข้างในเป็นกางเกงในสีดำ แม้แต่บริเวณลึกลับก็ไม่อาจปกปิดได้ทั้งหมด ส่วนที่ถูกห่อหุ้มนั้นนูนขึ้นมา ดูคล้ายหอยเชลล์ใหญ่ หรือไม่ก็เหมือนรูปทรงของเกี๊ยว

บทก่อนหน้า
บทถัดไป
บทก่อนหน้าบทถัดไป