บท 316

ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้หมอจางจินสุ่ยนั่นมาขัดจังหวะกะทันหัน ฉันคงได้ทิ้งร่องรอยของตัวเองไว้บนตัวเฟยเฟยไปแล้ว

แต่ถึงวันนี้จะเป็นแบบนี้ไปแล้ว ต่อไปคงมีโอกาสอีกเยอะแน่ๆ

คิดได้แบบนี้ อารมณ์ฉันก็ดีขึ้นมาหน่อย ฉันรอจนกระทั่งทั้งสองคนทะเลาะกันเดินห่างออกไป ถึงค่อยรีบลงมาจากดาดฟ้า กลับถึงบ้านก็นอนไม่หลับเป็นเวล...