บท 373

ในชั่วขณะนั้น เฉินซือซือรู้สึกราวกับฟางแห้งที่ถูกเปลวไฟจุด หัวใจเธอร้อนรุ่มทรมานอย่างแสนสาหัส

ผมไม่ได้เดินจากไป แต่กลับแกล้งล้มลงทับตัวเฉินซือซือในจังหวะถัดมา กดร่างเธอลงบนเตียง

ด้วยเทคนิคการยั่วยวนของผม ประกอบกับคำหวานเหมือนน้ำผึ้งที่หยดจากปาก เพียงไม่กี่คำก็หลอกล่อให้เฉินซือซือยอมถอดเสื้อผ้า

...