บท 394

ผมตกใจจนขาอ่อน

ทำไมโจวต้าเชียงถึงรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว! นี่มันเรื่องใหญ่แล้วจริงๆ!

ผมพูดอะไรไม่เป็นภาษา พูดออกไปหลายประโยคแต่ก็ไม่สามารถสื่อความหมายที่ต้องการได้ โชคดีที่สมองยังไม่มืดบอดไปเสียทีเดียว ยังมีสติสัมปชัญญะเล็กน้อยเตือนตัวเอง

การที่โจวต้าเชียงโทรมาได้ แสดงว่าเขาคงไม่อยากทำเรื่องให้ใหญ...