บท 525

ฉันตื่นเต้นจนพูดไม่ออก ได้แต่พร่ำขอบคุณ บอกจะเลี้ยงข้าว จะให้ซองอั่งเปา

ถงหย่าหย่าขำที่ฉันจริงใจขนาดนั้น "พี่เฉ่า ที่หนูมีวันนี้ได้ ก็เพราะพี่ทั้งนั้น หนูต้องตอบแทนพี่ พี่ไม่ต้องขอบคุณหนูหรอก ที่หนูทำแบบนี้ มันเป็นสิ่งที่หนูควรทำอยู่แล้ว"

แน่นอนว่าฉันไม่ได้ซื่อจนคิดว่าความสำเร็จของถงหย่าหย่าเป็น...