บท 632

นวนิยายจีน

ถ้าพวกเธอไปฟ้องผม ผมต้องถูกเรียกไปคุยแน่ๆ ซึ่งผมไม่ได้กังวลเรื่องนั้นหรอก แต่ที่ผมกลัวคือจะไม่ได้อยู่ในโรงเรียนอีกต่อไป ผมยังอาลัยอาวรณ์กู้เหวินเหวินอยู่มาก

ผมกดข่มความโกรธในใจไว้ แล้วยิ้มอย่างน่าสมเพชพลางพูดว่า "ไม่เป็นไรครับอาจารย์หวัง คุณวางใจได้ ตราบใดที่มีผม หวังเฒ่าคนนี้อยู่ที่นี่...