บท 642

"พูดจบ เธอมองฉันด้วยสายตาเต็มไปด้วยความหวัง ฉันพยักหน้ารับอย่างเป็นธรรมชาติ แล้วยิ้มพลางกล่าวว่า "ครับ ไม่เป็นไรหรอก อย่างไรเสีย ผมก็ไม่มีอะไรทำตอนกลางคืน ผมจะช่วยคุณออกไปตามหาเธอเอง"

"ขอบคุณค่ะ อาจารย์หวัง" ดวงตาของอาจารย์หวังฉายแววขอบคุณวูบหนึ่ง

ฉันยิ้มพลางพยักหน้า สอบถามว่ามีที่ไหนที่ยังไม่ได้ต...