บท 653

จากนวนิยายจีน

ขณะที่ผมกำลังจะควบม้าออกไป จู่ๆ ก็รู้สึกเย็นวาบที่ร่างกายส่วนล่าง ดวงตาลืมขึ้นโดยอัตโนมัติ พบว่าข้างนอกยังคงมืดสนิท ฟ้ายังไม่สาง ไม่รู้ว่ากี่โมงแล้ว

ในตอนนั้นเอง ผมถึงได้รู้ตัวว่าเมื่อครู่เป็นเพียงความฝัน รู้สึกเสียดายขึ้นมาในใจ อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเป็นเรื่องจริงคงจะดีแค่ไหน

แต่พอคิดดู...