บท 707

"อ้อ ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง" ผมพยักหน้าด้วยความเข้าใจในทันที

"ถ้าลุงสามไม่มีธุระอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ" เสี่ยวเฉียงเห็นว่าไม่มีอะไรให้ช่วยแล้ว อีกทั้งตัวเองก็ไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อ จึงเอ่ยปากลา

"อืม ไปเถอะ" ผมพยักหน้าเบาๆ

เมื่อพูดจบ เสี่ยวเฉียงก็หมุนตัวเดินออกไป พอออกจากร้านก็มุ่งหน้าไปยังรถสปอ...