บท 789

ฉันยิ้มอย่างซาบซึ้ง "ไม่เป็นไรครับ ไม่เจ็บแล้ว ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว"

"ดีขึ้นแล้วก็ดีแล้วล่ะ ฉันกังวลมากเลยนะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณ" อาจารย์หวังกลอกตาใส่ฉัน

จากนั้นเธอก็ล้วงยาขวดหนึ่งออกมาจากกระเป๋า แล้วพูดว่า "นี่เป็นยาที่ฉันเอามาจากห้องยา ทาลงไปสิ มันจะช่วยให้แผลของคุณดีขึ้น"

"ห้องยา!" ฉัน...