บท 812

พูดพลางมือของผมก็เอื้อมไปจับมือของเธอ

รถจอดอยู่ริมถนนอย่างเป็นธรรมชาติ อาจารย์หวังมีรอยยิ้มผ่านใบหน้าแล้วพูดว่า "คุณคิดอย่างนั้นจริงๆ เหรอ"

"แน่นอนอยู่แล้วครับ ผมคิดถึงอนาคตของเราแน่นอน" ผมมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยนพร้อมกับพูด

ดวงตาของอาจารย์หวังเบิกกว้าง เปียกชื้นในทันที เธอโถมตัวเข้ามากอดผมแล้วพูดว...