บท 829

ยามค่ำคืน

ตอนกลางคืน ผมเดินไปที่ป้อมยามของลุงจาง พอไปถึงประตูก็พบว่าไม่มีใครอยู่เวร ผมชะงักเล็กน้อย แล้วเดินเข้าไปข้างใน

สิ่งที่เห็นคือลุงจางกำลังก้มหน้าคอตกอยู่บนโต๊ะ ผมรู้สึกแปลกใจ จึงเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วตบไหล่เบาๆ "พี่ชาย เป็นอะไรไปหรือครับ?"

ลุงจางเงยหน้าขึ้นมาเห็นว่าเป็นผม รีบเช็ดน้ำตาแล้ว...