บท 839

ฉันหัวเราะเบาๆ

เมื่อได้ยินคำพูดของฉัน เหวินจิ้งพยักหน้าเล็กน้อย หลับตาลง คงจะเริ่มอดทนจริงๆ

เมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจแล้ว ใบหน้าของฉันผุดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ฉันแทงเข็มเงินเข้าไปที่จุดสำคัญของเธอในพริบตา

เมื่อฉันออกมา เป็นเวลาดึกแล้ว ไม่คิดว่าหมอไป๋จะมีธุระสำคัญ ไม่สามารถมารับฉันได้ แต่ก็ไม่เป็นไ...