บท 871

ฉันได้ยินแล้วรู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย แต่เพื่อแสดงความใจดีของฉัน ก็รีบเอ่ยปากว่า "อืม ได้ ยัยหนูรีบไปเรียนเถอะ อาจารย์หวังรอเธออยู่นะ!"

"ค่ะ อาจารย์หวัง งั้นหนูไปก่อนนะคะ" หลินซือซือพูดพลางหันหลังเดินจากไป

มองแผ่นหลังอันน่าเสน่หาของหลินซือซือ หัวใจฉันพลันเต้นแรง เด็กสาวที่ไว้ใจคนง่ายขนาดนี้ ถ้าไม่หล...