บท 875

ในเวลานั้น ร่างกายของฉันโน้มไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากประทับลงบนริมฝีปากของเธอ

อาจารย์หวางที่เดิมทีตกใจ ก็หลับตาลงและจูบตอบฉัน

ทั้งสองคนลืมสิ่งรอบข้าง ลืมเวลา ทั้งฟ้าและดินเหลือเพียงเราสองคนเท่านั้น

เมื่อผละออกจากกันหลังจากเนิ่นนาน ฉันหอบหายใจมองอาจารย์หวาง

ใบหน้าของอาจารย์หวางแดงก่ำ ดวงตาเ...