บท 966

"กลับมาแล้วเหรอ?" ผมเอียงหน้าพลางยิ้มถาม ขณะที่ดวงตาแอบมองสำรวจเธอ

เด็กผู้หญิงขี้แยที่เคยร้องไห้งอแงตอนเด็กๆ บัดนี้เธอเบ่งบานราวดอกตูมที่กำลังจะแย้ม มีทั้งรูปร่างและหน้าตา โดยเฉพาะกลิ่นอายความเป็นคนเมืองที่ทำให้ผมรู้สึกอับอายในความเป็นตัวเอง

"ใช่แล้ว ปิดเทอมฤดูร้อนพอดี กลับมาอยู่สักไม่กี่วัน เดือนก...